Jaarevent: Smart Industry moet waardecreatie vergroten (2/2)

In deel 1 van dit tweeluik over het smart industry jaarevent 2018, werd geconcludeerd dat smart industry veel kansen biedt, mits het de waardepropositie voor je klanten vergroot. Ook kwamen de cases VDL en Thomas Regout aan bod.

In dit vervolgartikel nog twee smart cases. Bij Amfors worden de medewerkers vaardiger dan ooit, dankzij augmented reality. Bij Tata Steel maakt een wide area network van sensoren het fabriekterrein intelligent. Tenslotte aandacht voor de (zelfhelende) kracht van robotzwermen, en robots als de ideale behulpzame dieren. Zag Ford iets over het hoofd toen mensen rond 1900 geen auto wensten, maar een beter paard?

[ vervolg van deel 1 ] Smart industry wordt vaak geassocieerd met vermindering van werkgelegenheid. Als het gaat om digitalisering van bijvoorbeeld administratieve processen, bijvoorbeeld bij banken en verzekeraars, dan klopt dat wel.

Aan de andere kant, zoals het voorbeeld van Thomas Regout liet zien, zijn digitalisering en/of robotisering vaak gewoon noodzakelijk om concurrerend te blijven. Bij Thomas Regout redde smart industry bovendien banen in Nederland, werk dat anders naar een lagelonenland was verhuisd. In hun geval kon zelfs iedereen aan het werk blijven. En, in algemene zin gesproken: smart industry levert vaak veel nieuwe (ICT-)banen op.

Amfors
Bovendien kunnen mensen, dankzij smart industry, soms méér dan daarvoor. ‘Daardoor is bij ons bijna iedereen die meedoet aan de pilots enthousiast’, vertelt Ronald de Koning. Hij is algemeen directeur van de Amfors Groep, actief in de regio Amersfoort. Deze organisatie helpt 1150 mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, om die afstand te verkleinen.

De warme ontvangst van smart industry binnen Amfors is opvallend, omdat bijvoorbeeld bij Thomas Regout de mensen meer moeite hebben met de nieuwe manier van werken. Natuurlijk gaat het bij Amfors nog maar om pilots, maar toch.

‘Het enthousiasme voor smart industry wordt bij ons aangewakkerd doordat wij dit in spelvorm introduceren’, vervolgt De Koning. ‘Ons doel is niet om sneller te werken, maar om de kwaliteit te vergroten. Daarbij is het belangrijk dat mensen een zekere autonomie behouden. Zélf keuzes maken moet mogelijk blijven.’

Smart industry kan een ‘inclusive technology’ zijn, lees: een techniek die mensen laat meedoen die anders langs de zijlijn zouden blijven staan. Dit past perfect bij de missie van Amfors: sámen werk bereikbaar maken. In dat kader nemen ze deel aan het inclusive smart fieldlab.

Beamer
‘Binnen dat fieldlab is een beamer ontwikkeld die elke stap die een werknemer moet uitvoeren projecteert op een werkbank, en die daarbij ook laat zien waarom bepaalde kwaliteitsaspecten belangrijk zijn.’ Het resultaat is een soort digitale vorm van Training within Industry, met als voordeel dat de medewerkers de kritieke handelingen niet meer uit het hoofd hoeven te leren. Ze kunnen dus veel sneller aan de slag.

‘Een volgende stap zou een augmented reality bril kunnen zijn. Dan heb je niet eens meer een beamer nodig. We hebben de beamertechniek al met succes uitgeprobeerd bij de assemblage van een driver voor een LED-straatlantaarn.’

Tata Steel
Smart Industry is een paraplubegrip. Een soort krenten-uit-de-pap benadering, waarbij je datgene gebruikt wat in jouw geval nuttig is, kan zeer adequaat zijn. Tata Steel experimenteerde bijvoorbeeld met LoRaWan. Dit staat voor een wide area network, dat over grote afstanden (long range) draadloos sensordata kan verzenden.

Kenmerkend is daarbij een gering verbruik aan energie, waardoor de batterijen in de sensoren járenlang meegaan. Daar staat wel tegenover dat slechts een beperkte hoeveelheid gegevens kan worden verzonden, en dat dit slechts eens in de pakweg vijf minuten kan gebeuren. Alarmsensoren zoals rookmelders kunnen echter hun boodschappen pushen. Hun bericht krijgt dan dus voorrang. Binnen een LoRaWan geven sensoren via nodes hun informatie door. Op die manier kun je gemakkelijk kilometers overbruggen.

Proactieve alarmering
‘Onze pilot met LoRaWan was een succes’, vertelt Stefan de Haan, project engineer bij Tata Steel. ‘De signalen bleken goed dóór te komen, ook vanuit moeilijke plaatsen zoals in de buurt van ijzer of motoren. 99.9% van de berichten kwam aan. Ook bleken nieuwe sensoren eenvoudig toe te voegen.’

Inmiddels beschikt Tata Steel over een LoRa-netwerk, dat voor diverse toepassingen wordt gebruikt. ‘Een voorbeeld is sensoren die melden wanneer vetpotten met vet om transportbanden te smeren, leeg zijn. Zoiets eenvoudigs levert veel tijdsbesparing, want we hoeven die vetpotten dan niet meer handmatig te controleren. Er komen steeds meer projecten bij. We zijn momenteel bezig met proactieve alarmering. Een sensor kan bijvoorbeeld een SMS of e-mail laten versturen als onderhoud van apparatuur gewenst is.’

Robots: alwetende hulpdieren
Chris Verhoeven is associate professor micro-elektronica aan de Technische Universiteit Delft. Hij doet onderzoek naar toepassingen van swarm robots. ‘Denk bijvoorbeeld aan een zwerm mini-drones, die detecteert waar in een opslagruimte de meest rijpe peren liggen. Zo’n zwerm is praktisch onverwoestbaar, want redundant. Bovendien is het ook een zelf-reparerend systeem. Ook zou zo’n zwerm van drones bijvoorbeeld een kwaadwillende indringer uit de lucht kunnen halen.’

Interessant is dat de drones weinig processing power nodig hebben om hun werk te doen, mits je leert van de natuur. ‘Een libelle is bijvoorbeeld één van de meest effectieve jagers. Om een insect te vangen maakt dat beestje geen ingewikkelde berekeningen. Een libelle zorgt er enkel voor dat het te vangen insect steeds op dezelfde pixels in hun oog in beeld blijft.’

Beter paard
Volgens Verhoeven had Ford, één van de grondleggers van Lean productie, ongelijk toen hij stelde dat mensen te dom waren om een auto te bedenken, en dus om een ‘beter paard’ vroegen.

‘Dat betere paard was wat zij écht wensten. Een paard doet wat je zegt, dus jij hebt het commando. Je bent echter niet in control, in die zin dat je het paard vertelt hoe het moet galopperen. Wat dat betreft is het rijdier autonoom. De gewenste opvolger zou een autonome auto zijn geweest. Jij vertelt waar je heen moet, en de auto zorgt er voor dat dit veilig gebeurt.’

Volgens Verhoeven is het daarom onterecht dat mensen bang zijn voor robots, vanwege verlies aan autonomie. ‘Een bekende discussie is de zelfsturende auto die moet kiezen tussen het aanrijden van een oude dame, of tegen een tegemoetkomende vrachtwagen botsen. In het laatste geval kom jij als inzittende om, een duivels dilemma. Het gaat echter om een verkeerde vraag. Als straks alle auto’s autonoom functioneren en met elkaar communiceren, treedt dat probleem niet meer op. Het verkeer is dan veel veiliger dan nu.’

Dat geloof ik wel, maar wat als die autonome auto’s worden gehackt? Kunnen auto’s wat dat betreft robuust genoeg worden gebouwd, en werkt de ‘zelf-reparerende zwerm’ dan nog wel?.

Verhoeven zoekt het begin van een antwoord weer in autonomie. ‘Stel dat een auto wordt verteld dat de nieuwe maximum snelheid 150km/u in de bebouwde kom bedraagt. Dan kan die auto autonoom besluiten dat deze regel niet past bij de omstandigheden, en dus gevaarlijk is voor zichzelf en anderen. Vergelijk het met een paard dat je opdraagt een afgrond in te springen. Dat zal dit dier weigeren. De auto’s van vandaag springen wel.’

Nieuwe diervorm
Verhoeven vervolgt zijn betoog, door te stellen dat robots feitelijk een nieuwe diervorm zijn, gecreëerd door de mens. ‘Het zijn superieure hulpdieren. Ze kunnen namelijk niet alleen autonoom handelen, maar zijn dankzij hun contact met de cloud ook nog eens alwetend. Zo kan een robotdokter bijvoorbeeld heel goed voorspellen welke moedervlek kwaadaardig wordt.’

Nog een voordeel van een robot als dier is dat je dit overal mee naartoe kunt nemen. ‘Je hebt namelijk niet je eigen robot nodig. Aan de andere kant van de wereld laad je gewoon het gewenste gedrag in een andere robot. Jij blijft eigenaar van het gedrag wat je samen met de robots hebt ontwikkeld. Je kunt zelfs daartoe samen met hen op cursus gaan.’

Robotische drie-éénheid
De kracht van smart industry is de robotic trinity oftewel de robotische drie-éénheid, benadrukt Verhoeven tenslotte. ‘Smart industry raakt in een versnelling dankzij de combinatie van robots, big data & de cloud, en internet-of-things om alles met elkaar te verbinden.’

Die combinatie blijkt vele malen krachtiger dan de componenten afzonderlijk. ‘Dit gaat een revolutie veroorzaken. Verpleegkundigen kunnen zich straks bijvoorbeeld gaan richten op menselijke interactie, in plaats van te controleren of mensen hun medicijnen hebben ingenomen.’